Benim guzel hayallerim vardi.
Vardi ama kayboldu.
Ben kaybolan hayallerimi aradim.
Ama ben hayal ettigim hayalleri bulamadim.
Ben mutlu olacagim kapilari kendime acmak istedim.
Ama basaramazdim, cunku yanniz ve mutsuzdum.
Ve bana yardim eden hic kimse yoktu.
Ben tek basima hic bir sey yapamazdim.
Bana yardim edebilen biri gerekiyordu.
Ama yoktu, ben yannizdim.
Belkide ben yanniz oldugum icin mutsuzdum.
Ben yanniz oldugum icin hayallerime kavusamiyordum.
Ben beni isteyen kimse olmadigi icin yannizdim.
ben beni hayata baglayan-
Hic bir sey olmadigi icin ben yannizdim.
Ben beni seven olmadigi icin yannizdim.
Ben sadece herkesi dusundugum icin yannizdim.
Belkide beni sevenler var aslinda
Ama onlar hayalimdeler.
Hayallerime kavusamadigim icin onlari bulamiyom.
Ben mutsuz ve yannizim.
Ben artik hayalsizim.
Cunku artik gerceklesmeyen hayaller etmek istemiyorum
Onun icin bende artik kendimi bu dunyanin-
Yannizligina ve mutsuzluguna verip-
Hayata teslim olmak istiyorum.
Bundan sonra ben gulen yuzumu degil.
Belki de bundan sonra icimdeki
Aglayan yuzumu herkese göstermek istiyorum.
Artik herkese icimdeki firtinalari göstermek istiyorum.
Yazar:Suzan Sharifi
Ei kommentteja:
Lähetä kommentti