........BEN VE BABAM.........
Babacığım Ben seni üzmeyi hiç ister miyim?
Bilmez misin senin bir gülüşüne ömrümü veririm
Senin kızım deyişine hiçbir şeyi değişmem
Sen olmasan ben nasıl ayakta dururum
Sen olmasan nasıl nefes alır yaşarım
Biliyorum bu aralar anlayamıyoruz birbirimizi
Kırıyorum seni üzüyorum
Ama inan babacığım bende çok üzülüyorum
Oysa böyle mi olmalıydı
Oysa hüzün mü düşmeliydi gözlere…
Seni sevmediğimi düşünüyorsun ya
En çok bu üzüyor beni
En çok bu yaralıyor yüreğimi
Belki senin isteklerini yerine getiremiyorum
Seni mutlu edemiyor hep kafamın dikine gidiyorum
Ama babacığım bil ki seni üzmek değil niyetim…
Keşke ben büyümeseydim
Keşke yine senin küçücük kızın olsaydım
Ellerim minicik olsaydı
Sen beni dizlerinde uyutsaydın
Elma şekeri alıp lunaparka gitseydik
Denizde bana yüzme öğretseydin
Ben hastalandığımda yine başımda bekleseydin
Bunlar hep küçükkendi değil mi baba
Büyüdüm artık ben…
Senin küçük prensesin büyüdü
Büyüdüm babacığım
Biliyorum yine senin küçük kızınım
Ama babacığım küçükken nasıl seviyorsam seni
Şimdi yine öyle seviyorum
Sen benim ışığımsın
Yolumu aydınlığa çevirensin
Sen olmasan karanlık olur her yanım
Sen olmasan yaşayamam babam…
Ben yine küçük kızınım
Senin gibi düşünmemi
Senin gibi hareket etmemi bekleme benden
Senin yolunda yürüyorum
Bırak düşe kalka kendim öğreneyim yaşamı
Sen yine gurur duy benimle Sen yine çok sev beni…
Babacığım
Sen artık hissedemediğini söylesen de
Seni sevmediğimi düşünsen de '
Ben seni çok seviyorum
Dünyamsın sen
Yaşama sebebimsin
Allah’ımın verdiği en güzel hediyesin
Sana ne söylesem ne yazsam az gelir
Ne kelimeler yeter söylemeye
Ne cümleler…
Seni çok ama çok seviyorum
Dünyanın en iyi meleği
Canım babacığım..
Ei kommentteja:
Lähetä kommentti